Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 im. Stefana Żeromskiego

2020-03-24

1. 1.       Nazywanie i akceptowanie odczuwanych emocji

Czas ciągłego przebywania w domu jest i będzie trudny dla każdego człowieka. Jest to bowiem czas pewnej rutyny. Wszyscy jesteśmy przyzwyczajeni do spotkań z innymi ludźmi, potrzebujemy kontaktu z drugim człowiekiem – ponieważ jesteśmy istotami społecznymi. Przebywanie wśród czterech ścian może spowodować obniżenie nastroju, wzmaganie lęku – mamy prawo to czuć i dzieci także - złość, lęk, zniecierpliwienie, smutek, znudzenie to tylko niektóre uczucia, mogące nam towarzyszyć. Nazwanie i zaakceptowanie naszych emocji jest zawsze bardzo ważne. Dlatego, gdy obserwujemy, że naszym dzieciom jest trudno – NAZWIJMY EMOCJE i ZAAKCEPTUJMY JE.

np. ,,Widzę, że boisz się koronawirusa – tak, to trudne. Może opowiesz mi o tym coś więcej’’?

,,Widzę, że denerwujesz się, że nie możemy wyjść z domu na plac zabaw. Może zastanówmy się w jakie zabawy możemy pobawić się w domu lub zróbmy mini plac zabaw w twoim pokoju”.

Czasami przydadzą się tzw. wspomagacze czyli kreatywne pomoce, które pomogą nam nawiązać rozmowę z dzieckiem. W kolejnych dniach będziemy podsyłać Wam Drodzy Rodzice na naszą stronę materiały, które będą was wspierać w codziennych rozmowach z dziećmi.

1. 2.       Stworzenie własnego KORONOWIRUSA – oswojenie lęku przed nieznanym

Narysujcie go, ulepcie z plasteliny, stwórzcie go z klocków, nadajcie mu imię. Dzieci potrzebują odniesienia się do konkretu, ,,namacalnej postaci” na podstawie, której wyobrażą sobie co się dzieje. Dzieci potrzebują faktów dostosowanych do ich okresu rozwojowego. Gdy stworzycie postać takiego ,,stworka” macie doskonałą bazę do rozmowy na jego temat i oswojenia lęku u dziecka. Możecie pomówić o tym dlaczego tak wygląda, co powoduje, że rośnie lub maleje à profilaktyka i obecne działania (np. mycie rąk, potrzeba pozostania w domu itp.).

1. 3.       Pytania i odpowiedzi

Podczas odpowiadania na pytania dzieci ważna jest nie tylko treść ale bardzo istotna jest także nasza postawa. Gdy jesteśmy otwarci na pytania to wysyłamy dzieciom komunikat ,,jestem gotowy” i wprowadzamy atmosferę bezpieczeństwa. Natomiast, gdy unikamy tematu, robimy wszystko by dziecko nie zadało ,,trudnego” pytania np. ,,Czy umrzemy”? – wprowadzamy atmosferę napięcia i braku poczucia bezpieczeństwa oraz niepewności. Dzieci potrzebują spokoju, bezpieczeństwa i poczucia, że rodzic wie i panuje nad sytuacją.

Ważne jest, aby odpowiedzieć na pytania w  oparciu o fakty ale dostosować komunikat do rozwoju dziecka oraz zapewnić o wsparciu i poczuciu bezpieczeństwa np. ,, Kochanie, wszyscy ludzie na całym świecie starają się, żeby wirus szybko sobie odleciał” lub ,,Jesteśmy bezpieczni w naszym domu, wirusy nie wchodzą przez szpary w drzwiach, zarażamy się nim będąc blisko chorych osób, dlatego czasowo musimy pozostać w domu, by wirus zniknął”.

1. 4.       Pozytywne myślenie

Mimo towarzyszących nam negatywnych emocji, warto jest skoncentrować swoją uwagę na pozytywnym myśleniu, na wspólnym przeżywaniu radości. To także jest cenny czas. Wielu z nas ma możliwość nadrobienia zaległości w ,,byciu razem”, w spędzaniu czasu wspólnie z naszymi dziećmi. To jak zaplanujemy dzień w główniej mierze zależy od nas. Każdy dzień może mieć wiele cudownych chwil.

 

W razie pytań zachęcamy Państwa do kontaktu przez e –dziennik.

Pozdrawiamy Zespół Psychologiczno-Pedagogiczny

 

 

                                                                                                              Artykuł przygotowała:

                                                                                             Magdalena Warzycha – psycholog szkolny